die lobbig hete zomer waarin alles bewoog maar niets bleef
zolang het duurde, zolang de stad
nog naakt onder mijn voeten lag
- zoals ik later in het stikkige zolderkamertje zou liggen-
niet elke beweging hier duwend en daar onttrekkend
samen onderuit want samen bestond niet
een avondlijke wandeling terug in de armen van die stad
mijn passen versneld, mijn blik meewarig
gericht op al het moois dat altijd in relatie zal blijven staan
elke glinsterende stap nog steeds de zijne
alles beweegt maar dit blijft
